Samotności miasto

Tęsknoty ogród lśni w blasku samotności.
Bezlitosna cisza rozkoszuje się w bezkarności.
Błądze pośród głębokiej ciemności.
Nie poradzę na to nic, zawładnęło mną uczucie
bezsilności.


Kiedy ostatnio czułem twój oddech.
Kiedy pocałunek połączył nasze myśli.
Nie zapomniałem kiedy to się stało.
Pamiętam dobrze kiedy miłosne słońce
nas połączyło.


Słońca juz dawno na moim niebie nie było.
Kiedy bezlitosnej tęsknoty uczucie wróciło.
I chociaż księżyc świeci dziś tak jasno.
Ja buduje ciszy bezkresnej miasto.


Zamieszkam w tym mieście samotny jak sokół
Spisując własną krwią mroczny protokół.
To nie odległość dziś dzieli nas.
To zadrwił sobie ze mnie beznamiętny czas...

autor

mysterious_G

Napisany: 2004-10-27 Dodano: 2004-12-05 20:08:35

Ten wiersz przeczytano 653 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie