Samotność/Zazdrość

po długim trudzie dwuwiersz o przeżywaniu muzyki na zewnątrz i wewnątrz

RZECZYWISTOŚĆ - SAMOTNOŚĆ

Porusz strunę wyobraźni
Zwerbalizuj swe uczucia
Znów uciekasz w głąb umysłu
Stamtąd trudno wrócić

Otwórz oczy na codzienność
Świat nie tylko w twojej głowie
Nie chcesz odejść tak naprawdę
Jak chcesz żyć w połowie?

Zamknij oczy w tłumie ludzi
Pozwól mu się ukołysać
Jeszcze nigdy nie poznałeś
Jakie to uczucie

Delikatny podmuch wiatru
Niech wygładzi rysy twarzy
To ekscytująca nowość
Całe spektrum wrażeń

***

WNĘTRZE - ZAZDROŚĆ

Musisz tłumić krzyk ekstazy
Trzymać ciało swoje w ryzach
Pożądanie spala wnętrze
Taki los twój, twe więzienie

Jedna miłość tobą rządzi
Jedno życie ci nie starczy
Ten paniczny strach głęboko
On ma rację, że nie zdążysz

I nie znajdziesz swojej nuty
Zawsze będziesz żył w zazdrości

chyba znalazłam swoją nutę MJK

autor

pinksquares

Napisany: 2008-01-12 Dodano: 2009-01-12 20:01:17

Ten wiersz przeczytano 499 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Nieregularny Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie