Samotny pośród tłumu

Codzienność

Tysiące wyłaniających się twarzy
przyklejonych do rzeczywistości,
niczym portrety w albumie
grobem milczące...
Wszystko jest tak przerażająco...
Realne!
Głusi na kolejne wołanie o pomoc
Gonią ślepo przed siebie.
Wykrzykując słowa modlitwy
niczym obłąkani.
Poszukują zachłannie oparcia
w martwych przedmiotach,
przez świat wymyślonych
dla zabawy...
W silnie zaciśniętej pięści
chowają bezcenne marzenia
przytrzaśnięte drzwiami rzeczwistości.

autor

Nie

Dodano: 2004-10-14 23:25:20

Ten wiersz przeczytano 704 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Pesymistyczny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie