samotny strumyk
szemrząc słodko
srebrzystą symfonię
skradł serce skromnej stokrotce
spijajac słodycz spąsowiała
szczęśliwa słuchając szeptów
szeleściła seledynową sukienką
stęskniony skrzypek słysząc szelest
spojrzał smutno - spragniony szaleństwa
strzelając smyczkiem struny
spłoszył szelma słowika sikorce
sfrunęły spod starej strzechy
strącając skrzydłami szyszki sośnie
spóźniony straszak szedł szybko
słonecznym szlakiem - składając
samosiejkowe strofy szukał schronienia
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
snom
Ty-y
14.05.2017.r
/wanda w./
https://www.youtube.com/watch?v=t3dr0Se_sWU
autor
wandaw
Dodano: 2017-05-15 00:02:37
Ten wiersz przeczytano 3507 razy
Oddanych głosów: 30
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (77)
super ;) pozdrawiam
Zawsze podziwiam tautogramt i akrostych bo wymagają
nie lada wysiłku, ja jestem leń... Raz mi się udało
tylko :) a ty nie dość że dopracowany to jeszcze
śliczny w treści :) g r a t u l u j e!
Kolorowych snów życzę i zmykam :*)