Sanie sennych głów...

...

Sanie sennych głów cicho suną w dal.
Powiedz proszę mi jak jest tam...na dnie snów?
Czemu ciągle milczysz?
Czego się tak boisz?
Powiedz proszę mi gdzie jest twój dom?
Gdzie spadają łzy gdy płaczesz?
Milczysz dalej...
Smutkiem haftowane oczy, rozpacz zdobi włosy czarne jak atrament.
Nie powiesz nic wcale?
Nie otworzysz ust bo zaszyte wstydem.
Zasypiasz...śpij więc.
Niech choć sny ukoją lęk.
Śpij i suń dalej drogą sennych alej.
A śmierć zaśpiewa ci do snu kołysankę szarych bzów.

Dla Ciebie...śpij spokojnie.

autor

Elodie

Napisany: 2008-06-29 Dodano: 2008-06-29 14:37:53

Ten wiersz przeczytano 644 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Pesymistyczny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie