Sanktuarium

"Sanktuarium".
03.08.2012r. piątek 12:01:00

Sanktuarium
Nasze, wewnętrzne,
Tam głęboko w sercu,
W duszy
I w umyśle.
Czasem tak bywa,
Że nasze sanktuarium jest zamknięte,
Ale na każdym kroku
Musimy z siebie wykrzesać siły
Do coraz mocniejszej walki o świętość.

Sanktuarium,
Te moje,
Jakże wewnętrzne
Się zmienia
I chciałbym uzyskać
Chwile wytchnienia
I doznać Miłości
W słowie pięknym,
By móc odkryć i docenić
Moment szczęścia.

Sanktuarium
To nowa motywacja
Do walki o egzystencję,
Egzystencję słowa,
Bo ma licha mowa
Nie jest niczym odnowa,
Ale ja mimo to
Od nowa,
Każdego dnia,
O różnej siadam
I piszę,
Co ślina na język mi przyniesie
I sam nieraz,
Tak jak teraz
Będąc sam w domu,
Oglądając olimpiadę,
Na różnych kanałach
Mówię sam do siebie,
To, co zapisuję.
Specjalnie swe słowa,
W tą a nie inną stronę kieruję,
Bo ja wiem,
Przynajmniej tak mi się wydaje,
Że wiem,
Jak sprawić by mych słów szaleństwo
Stało się niczym to dostojeństwo,
Które nieco inaczej wychodzi z mej opresji,
Bo trochę zadumo tych słów
I zgubiłem się
W swym sanktuarium.

Właściwie, gdzie ono jest?;
I czy w ogóle jest?

Sanktuarium
Chcę osiągnąć,
Może za dużo chcę,
Może za dużo wymagam,
Może czas pomodlić się
I zastanowić się
Nad swą upadłością,
Nad swą podłością
I tym,
Gdzie moje sanktuarium się zgubiło.

autor

AMOR1988

Napisany: 2012-08-03 Dodano: 2012-08-04 10:55:07

Ten wiersz przeczytano 513 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie