scena
Ja - szum morza w kłosach dojrzałej
pszenicy,
ja - prawda w zaszemranym płaszczu,
ja - dotyk nieśmiertelności na dnie
piekieł
ja - niebiańskie uniesienie dobra
ja - pragnienie i niedosyt wieczny
ja - zasuszony zapach raju
ja - przerażająca wizja przyszłości...
ja - spełnienie kryształu lodu
topniejącego
...w dramatycznych pozach aktora...
...kolejna scena...
...aplauz...
autor
loken
Dodano: 2008-08-29 23:46:01
Ten wiersz przeczytano 668 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.