U schyłku lata

Się rozpromieniłem:)) - to znaczy Ty mnie smyrgnęłaś,
musnęłaś... dobrze tak, przed snem...

Pięknie Niebieska:))

Musnęłaś babim latem:))
Ps. Zwodzić (czym?) zatem może
"zwodzi słońce wrześniem"?

Dziękuję Andrzeju, mniej istotna dla mnie stalówka.
Miło, że mnie odwiedziłeś. Pozdrawiam Cię również:-)

Jako jeden z nielicznych słuchasz, załączonych
klipów...wiem, że kochasz muzę, ja też:-)

Już dawno należała Ci się ta stalówka z prostej
przyczyny...pięknie piszesz, czego dowodem jest ten
wiersz, a klip ponadczasowy:) pozdrawiam i gratuluję
Romo

Oj Mariusz dzięki wielkie:-)

Romo...
prześlicznie przemknęłaś się promykiem przez początki
jesieni aż ...do poduszki ;-)
Jestem pod ogromnym wrażeniem tego przepięknego
wiersza.
Pozdrawiam :-)

Oj tam, oj tam Grażynko, nie lubię niebieskiego,
lubuję się w beżach i brudnych-różach, czerwieni i
czarnym. Widocznie brunetki tak mają. Ale dziękuję
pięknie za gratulacje...Tobie też się należą:-)

Ewuniu, Magnolio, Karacie, Ilumminati,Wiktorze,
Bożenko,Marcepani - wielkie dzięki za przeczytanie,
pozdrowienia i uśmiech:-)

Grażynka mnie jak magnez przyciągnęła :) Romuś miłego
wieczoru

Raz jeszcze przeczytałam Twój piękny wiersz Romuś,jest
uroczy,
a tak poza tym to w niebieskim
Tobie do twarzy, gratulacje.
Miłego wieczoru życzę:)

Żyjmy tylko dla miłości,
Poświęćmy jej wszystkie chwile.
Nie znają serca tęsknoty,
Co czysta miłość jednoczy.
Czy to lato jesień zima klimat każdy miłości sprzyja.

Piękny,zapada w serce.Dziękuję.Pozdrawiam.

Cóż, wypada się z tym godzić,
że lato odchodzi!
Pozdrawiam!

Ładnie oddane klimat schyłku lata.

wrzesień to schyłek lata
podobny do męskich gaci;
i tam, i tu koniec.. lata
babim latem chce się ubogacić..

dziękuje :)
pozdrawiam :)