Ściana
Zwykła tak niewinna.
Odkrywa prawdziwe oblicze.
Jej widok przeraża srogi.
Mewy odbijają swój cień.
Krzyczę.
By skończył się ten koszmar.
Już nie mam siły.
Tracę umysł powoli.
----
Wiele ran ciernistym krzewem zadano.
Przyjaciele katem w ręku
z toporem sędzią i oprawcą losu się
stali.
Kto im dał takie prawo.
Ból wyrywa trzewia.
Szepną w ciszy.
Tylko udaje po prostu.
----
Zostałem sam ze ścianą.
Czy potrafi słuchać?
Pocieszy w ostatniej chwili.
Poda rękę, gdy udręczony w upadku.
Jakże może to uczynić zastygły beton.
Serca z kamienia znacznie gorsze
bo zabijają wszystkie ludzkie cechy.
Tak że dzikim monstrum się stajesz.
Autor wiersza Damian Moszek.
autor
Damian Moszek
Dodano: 2023-07-20 10:47:58
Ten wiersz przeczytano 651 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Fakt. Takie ściany powstają, gdy zadecydują "mędrcy"
tego świata, by zostawić człowieka w samotności.
Wtedy nagle wszyscy są odwróceni i nikt ciebie nie
zna.
Podobno taka metoda ma działać leczniczo, ale naprawdę
to wątpliwa jak dla mnie metoda.
Dla mnie Twój wiersz jest szczerym i emocjonalnym
wyznaniem.
To żale, niemoc, może nawet rozpacz, że ten świat jest
pełen zła, bezduszności, głupoty.
A życie niekiedy staje się koszmarem.
Chcemy to zmnienić, ale sami nie dajemy rady.
Napotykamy na ściany, beton, mur nie do pokonania.
Bezradność i bezsilność przyczynia się do zmiany
charakteru i postaw człowieka. Rodzi skrajności.
Pozdrawiam Cię serdecznie Damianie :)
każdy czasem staje przed taką ścianą.
Czasami tak w życiu jest, że przed jakąś ścianą staje.
Bardzo dobry wiersz - zatrzymał.
Jest taka ściana- którą nie da się przekroczyć.
Tym jest godność drugiego człowieka.
Dobry wiersz.