ścieżka
https://www.youtube.com/watch?v=aNzCDt2eidg
zamyka oczy
ciemność
potem błysk...
pojawia się
tęsknota
zaczyna
od wzruszeń
chłód w głowie
świdruje
ból narasta
pęcznieje
ogarnia
niemoc
odejdź!
po ścieżce
stromej
pod górę
pod górę
gdzieś świat
tam na dole
autor
obywatel69
Dodano: 2015-09-11 11:25:47
Ten wiersz przeczytano 1606 razy
Oddanych głosów: 38
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (57)
pchać się w górę
to obawa
przyciąganie
ważna sprawa:)
pozdrawiam z humorkiem:)
Ułożyłeś ścieżkę z wiersza:)
Dobry wiersz:)
trudny temat i ciekawe zapisane
pozdrawiam
re: Art123 gratuluję nagrody :)
Nietuzinkowy opis zejścia, ale czyż nie lepiej żyć
Bardzo smutna refleksja, lecz konieczna
Pozdrawiam serdecznie Sebastianie
O mein got.Nie tak poezję się piszę.To są brednie.Albo
rymy albo nie rymy ale normalne.Dostałem nagrodę
województwa olsztyńskiego i to pierwsza za wiersze
rymowane. Więc mała nie szalej.
Skojarzyło mi się z opisem śmierci - moment przejścia
na drugą stronę, choć może się mylę. Mocny wiersz.
Pozdrawiam :)
Łał. Dało się to poczuć.
Świetny opis.
Bardzo oryginalny zapis na trudny temat...
Miłego wieczoru obywatelu:)
+13
znakomity opis "zejścia"(exitus) alpinisty- taternika,
który w drodze na szczyt odpadł od ściany..
nawet GOPR nie zdążył dać plamy..
Prawdziwa sciezka.
Pozdrawiam.
zaintrygował mnie śmiertelnie...świetny:) pozdrawiam
Jest stosowny klimat, zatem autor osiągnął cel. Nawet
gdyby nie było obowiązku podawania tematyki, strofy
oddają zdarzenie.