Ścieżka pełna słodyczy.
Dla wszystkich podobnych do mnie. Z różnymi przejściami.
Mimo, że nie mam nikogo.
Mam blizny, złe wspomnienia.
Że podjęłam już kilka złych decyzji.
Wydeptuję ścieżke życia swego.
Może byłam dla niego nikim.
Już nieważne.
Wiem teraz, że mogę zasnąć bez słów.
Wiem, że czekam na lot do nieba.
Wiem, że jeden mały gest wystarczy
by znaleść wspólny raj, który da nam
skrzydła i pozwoli dotknąć gwiazd.
Wiem, że oszukuję niespełnione marzenia,
wiem, że tutaj dzień po dniu gaśnie
nadzieja.
Wiem, że mam plany swoje i
czekam na chwilę spełnienia.
Wiem najlepiej, że życzę
Tobie aby teraz ścieżka Twoja pełna
była słodyczy.
autor
niezwyczajnienormalna
Dodano: 2007-12-20 22:46:04
Ten wiersz przeczytano 455 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
naprawde dobry wiersz(+)rozwijasz sie jak powiedziała
droga Melania......ale troszke przesadza ..bo przecież
to nie musi się naprawdę do Ciebie odnosić ......to
może być metafora:))pisz dalej,pisz.
oj Mirabello, Mirabello... rozwijasz się, ale brakuje
mi czegoś w tym wierszu... brakuje mi Ciebie, bo chyba
udowadniając sobie, że `coś wiesz` nie usprawiedliwia
Cię przed tym, że "podjęłaś kilka złych decyzji.
Blizny, złe wspomnienia" Wiersz ładny i dobry, chociaż
nie rozumiem nieco co chciałaś nim sobie, innym
udowodnić. pisz dalej, pisz. +