ścieżka prawdy ...
Puszorek w dłoni zakrywa życia linie
podążając ścieżką prawdy
odnajdujemy własne przeznaczenie
Ideo prawd
ukaż ludziom niewiernym
ścieżkę zakazaną
Koleje losu
czas odliczony od wieków
nie zastąpi uczucia szczerego
Płatki róż wodą na pustyni skąpane
Pocałunek rosy
ścieżką nagości ciał zakazanych
dotyk nocnej poświaty
autor
Romantyczna-Dusza
Dodano: 2008-12-11 19:12:52
Ten wiersz przeczytano 528 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Ścieżka prawdy zawsze jest najtrudniejsza ale za to
najlepsza-pozdrawiam-piękny,oryginalny wiersz!
dotyk nocnej poświaty... wiersz naszpikowany
metaforami... intrygujący