Sen

Schylasz umysł w stronę cienia,
Cień ogarnął już Twoją skroń.
Nie umiesz go nazwać,
Nie umiesz go rozproszyć.
Chcesz jedynie, aby napędzał,
Myśli Twoje układał.

Oddajesz się widząc, lecz nie dojrzysz,
Przestrzeni, w którą wbił się Twój wzrok.
Zamknięty w sobie, pochłonięty głębią,
Dotykasz spojrzeń, które już zawsze będą wracać…

Chcesz już zasnąć?
Wiedząc, po co się budzisz…
Dla siebie? Marzeń? Bliskich bądź Miłości?
A może to jednak Strach…?
Który paraliżuje niepokorną i ambitną dusze.

Zaśnij i szukaj…

autor

Nikodem

Dodano: 2005-08-15 18:52:09

Ten wiersz przeczytano 454 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie