Sen

śniło mi się, że umarłem
napełniony tobą po brzegi
ty idąc w kondukcie
niosłaś pulsujące moje serce
na katafalku z dłoni,
ono wciąż się poruszało,
tłukło o aksamit czarno złoty,
a ty mówiąc coś do niego
od czasu do czasu
obejmowałaś wargami
jak by to miało mu pomóc
wtargnąć do mojego wnętrza
ale ono nie chciało,
waliło coraz bardziej i bardziej
w te jeszcze ciepłe twoją miłością dłonie
by jak najwięcej zabrać ze sobą
tego życiodajnego ciepła,
które w tobie pozostanie w nadmiarze,
bo cóż z nim zrobisz
jak ono połączy się ze mną
w drodze do niebytu
gdzie ani twojego ciepła
płynącego z twoich dłoni
ani warg dotyku
tylko szum drzew jesienną porą.

Wiersze nie mogą być wykorzystywane i powielane bez zgody autora ( Dz.U. 1994 nr 24 poz. 83 z pozn. zm )

autor

benokam

Dodano: 2008-01-27 15:02:28

Ten wiersz przeczytano 638 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie