Senne widzenie

Popełniony dla kobiety, która tak ze mnie zakpiła.

Wyrzuć kamień raniący, tak niesiony z trudem,
I skocz za nim w otchłań tej przestrzeni.
Pozwól zetrzeć pamięci żal zmieszany z brudem,
Zagnieżdżony twardo wśród korzeni.

Na końcu świata dusza zabłądziła,
Spacerując z tęczą nad łąkami,
Wiele myśli skłóconych w wersach zostawiła,
Jej obrazek błyszczał przed oczami.

Zarzyj w złotym kielichu na osłodę,
Łyk trucizny co zwolni serca bieg.
W zapomnieniu jak kamień wpadniesz w wodę,
I przeminiesz jak zeszłoroczny śnieg.

I błądzenie potajemne w gąszczu myśli,
I szukanie to wyzwanie dla nieskończoności.
Lepiej odejdź, z daleka tylko kartkę wyślij,
Gdzie z zachodem gasną niajasności.

autor

Andrzej Pik

Napisany: 2005-08-09 Dodano: 2005-09-06 19:35:11

Ten wiersz przeczytano 444 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie