Senny Anioł

Dryfując po niespokojnym morzu sennych iluzji,
powoli zmróżam ociężałe powieki,
by ujrzeć cię jak wtedy – pod zasłoną nocy –
w magicznej poświacie Księżyca.

Stawiając taneczne kroki nabrzmiałych nadziei,
zmierzam w twą stronę,
by zanurzyć usta w ogromie spokoju,
by zatopić ręce w nieogarniętej ciszy.

Uśmiechając się lekko,
kręcisz z wolna umartwioną głową
i machając na pożegnanie zwijasz się
w brunatnym dymie.

Otwierając oczy, usiane diamentowym pyłem,
pragnę znów palcami marzenia
dotykać ulotnych spojrzeń
sennego anioła.

autor

Wered

Dodano: 2005-06-22 16:03:26

Ten wiersz przeczytano 663 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie