Sens

Serce z lodu,
A oczy zaszklone wylewają łzy.
Niby niepotrzebnie, bo duszy już nie mam.
Jednak ciągle czuje jakiś żal.
Coś co siedzi w środku, wylewac każe mi łzy,
Wie, że tak naprawde jestem dobrym człowiekiem....
Później dopiero uświadamiam sobie że to nieprawda.
Siedze w kącie ciemnej piwnicy,
Zastanawiam się nad sensem życia.
A gdy już wiem jaki on jest,
Albo że go nie ma,
Wyciągam sztylet i się tnę.
Ostatnimi siłami ryję napisz "przepraszam"
I przebijam serce.
Leżę na wielkiej plamie krwi,
Już mnie tu nie ma...

autor

nieogarnieta

Napisany: 2006-12-09 Dodano: 2006-12-09 21:44:10

Ten wiersz przeczytano 464 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie