Sens, część 8/9

Szron z gałązki strącony
pręga śladów na śniegu
Ciemna źrenica stawu
stań u jego brzegu

Mrozu podmuch śmiertelny
otuli Twoje ramiona
Poblask płynie posępny, spójrz,
to dzień już kona

Myśli zmrożone, nieruchome
owady w lodu bursztynie
W oczach masz jeszcze ten sen
co tylko wraz z Tobą zginie

Daj spokój już temu co Cię
dręczyło jak zarosła drzazga
Pragnąłeś by był szczęśliwym
kto słowa szczerego zazna

Tyle myślałeś niepotrzebnie
aby uczynić lepszym siebie
Sny o posłaniu wzniosłym a
nikt przecież nie chciał Ciebie

Myśli zmrożone, nieruchome
owady w lodu bursztynie
W oczach masz jeszcze ten sen
co tylko wraz z Tobą zginie

finał w niedzielę...

autor

Stalker

Dodano: 2006-05-20 01:29:10

Ten wiersz przeczytano 475 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie