SERCE ZŁOTĄ NITKĄ PRZYWIĄZANE
A ja ciebie tak bardzo chciałam kochać,
chciałam oddać blask księżyca
srebrnego,
wszystkie gwiazdy z nieba w koszyk
pozbierać,
rozsypać niczym dywan pod nogi miłego.
Chciałam z blasku słońca promieni
ognistych,
koronę na głowę najdroższą twą włożyć,
boś ty dla mnie księciem, panem serca
mego,
a ja twoją panią i twoją królową.
Dusza moja zwiewnie do nieba płynęła,
kolorami tęczy błyszczała cudownie,
Amor strzałą ze złotą niteczką,
serce moje przywiązał do twego.
Pędzą konie po betonie,
serce serca pragnie miłością wielką,
dusza cicho gra melodię na harfie,
w oczach łzy, niczym korali perełki.
Wzdycham cicho w serca skrytości,
w głowie sobie układam obrazy
o uczuciu, które we mnie wciąż gości,
które piękne jest i czyste, bez zmazy.
19:00 2009-01-06
Komentarze (36)
Uczucie ładnie przelane na papier, pozdrawiam.
Wszystko ładnie tylko te konie po betonie....po
co....i czemu.... czyżby ktoś ci to dopisał i ty o tym
nie wiesz.
Bardzo romantycznie, słowa delikatne, czułe i piękne,
kropelki łez (mysle że szczescia) jak perełki. Liryka,
liryka w słowach się zamyka.
Niesamowicie bajeczny klimat wiersza, i te złote nici
co związały Wasze serca - cudo.
cudowny klimat stwozryłaś w wierszu. bardzo mi się
podoba
Po prostu piękny wiersz