Sesja zabijania czasu
Tego letniego poranka,
pod słońce, czerwona sukienka.
Dziewczynę zabrano
bez krzyku z jej czerwonych ust
Niedługo potem
spotkałem ciebie
To już przeszłość,
mruczysz w ciemności
Zastanawiam się, czy nie mogę czytać tego
bardziej swobodnie. Za bardzo projektuję
własne uczucia . To, co
tam jest, jest podobne, ale inne.
Szkoda,
prawda?
Jeśli ci się nie podoba, nie czytaj. Z ego
pisarza,
gdzie jest ego czytelnika? Arogancki i
żałosny sposób myślenia, że
wszystko, co musisz zrobić, to zrobić
szum
Szkoda,
prawda?
Ja taki jestem i jest wielu innych ludzi
Spędzam noce robiąc rzeczy, które mi nie
służą Nic poza samozadowoleniem
Szkoda,
prawda?
autor
raskolnikowski
Dodano: 2023-07-14 09:20:09
Ten wiersz przeczytano 435 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Czas nas zabija a my go.
Całe życie zabijamy czas, a w końcu to on nas zabije.
jesteśmy panami własnych uczuć (choć czasem nami
manipulują) i czynów.