Skarby
Wyrzucony na brzeg z falą,
korzeń który płynął z dalą,
tak samotny i bezwolny,
jak by był konarem polnym.
Morze pełne niespodzianek,
garście muszli nasypane,
moc kamyków ,szkiełek barwnych,
kolorowych, czasem czarnych.
Spacerowicz rankiem brodzi,
woda morska nie zaszkodzi,
już pochyla się zawzięcie,
dużo rzeczy mu przybędzie.
Zbiera dary z morza dane,
drewno mu ozdobi ścianę,
a kamyki wyszlifuje,
super wzory namaluje.
Pełna jego menażeria,
więc powstanie biżuteria,
naturalnie artystyczna,
modna i ekologiczna.
Cuda ziemi naturalne,
staną się dla ludzi skarbem.
Maria.Proskurowska-2016.
Dodano: 2016-12-18 22:28:26
Ten wiersz przeczytano 1073 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
Tu byłem - .............
Morzem można się w nieskończoność zachwycać
Pozdrawiam Mario Magdaleno
Dobranoc i dziękyję
pięknie i oby tak było bo jak na razie korzystają
tylko nieliczni ..
Głębia jest tajemnicą:)
Pozdrawiam i spokojnej nocy
To prawda, że morze jest pełne niespodzianek Mario,
bywa, że cennych i pięknych, ładnie to ujęłaś.
Serdeczności przedświąteczne przesyłam:)