Skazana na samotność...

Skazana na samotność chce zapaść w sen
Nie chcę patrzeć na ulice.miejsca.twarze ludzi...
Nie mam tyle siły by to przetrwać...
Pragnę sie schować...
albo przeminąć jak słowa ludzi na wietrze...
Ale czy potrafie zapomnieć o tym wszystkim.
słowaach. usmiechach.łzach
Ale czy potafie żyć ze świadomościa że nigdy cie juz nie dotkne.
Nie poczuję twojej bliskości raczej nie.!
I słyszę wciąż te słowa
Skazana na samotność....
które odbijają sie o mury echa.

Dedykuję wszystkim tym, którzy cierpią na samotność....;*:*

autor

carOliNe_17

Napisany: 2007-01-05 Dodano: 2007-03-23 08:59:09

Ten wiersz przeczytano 384 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie