SkAzAnY nA SaMotnOsC
Dotykając samotnie
bladego poranka,
uwięziony w nicości,
okryty wiecznym mrokiem
i cierpieniem,
skazany na samotność,
zrozpaczony, zaczynasz
tęsknić i walczyć
o nadejście słońca.
autor
laska009
Dodano: 2006-05-15 15:33:18
Ten wiersz przeczytano 365 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.