skazany na życie

szukałem sam siebie
czas zmienił oblicze świata
i mnie moje myślenie

w pustym pokoju
choć ludzi wielu siedziała
oparta skronią na dłoni

na twarzy gościł smutek
niekiedy grymas uśmiechu wymuszony
i puste spojrzenie zawieszone w próżni

jedynie mój widok
nadawał licu kolor różowy

jej dłoń okryłem swoimi
przytuliłem do serca
czułem drżała cała

rozpaliłem nadzieję jutra
w tym pustym pokoju tylko ja
choć bliskich jej masa

teraz wiem
szukałem siebie by dać jej wszystko

życie

Johny Gmatrix

autor

człowiek jam

Napisany: 2019-08-22 Dodano: 2019-08-22 13:57:47

Ten wiersz przeczytano 824 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Nieregularny Klimat Romantyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie