Skorpion
Wszyscy odeszli.
Chowają ręce do kieszeni.
Czują odrazę.
Zamknęli na kłódkę słowa.
Pozostała tylko rozmowa.
Z własnym cieniem.
----
Los w niewolę wzięty
przez brudne łapska trzymany
zdany na innych
bez prawa głosu
oni decydują teraz.
Co dalej z nim będzie.
Układają jego życie.
Jak drewniane klocki.
----
Sąd już wydał wyrok.
Bez ławy przysięgłych
orzeczenia o winie
Nawet młot nie uderzył.
----
Upadły anioł.
Zesłany na mękę
tylko przez szczury
co też ohydne
Jedynie kochane.
Autor wiersza Damian Moszek
autor
Damian Moszek
Dodano: 2023-11-28 10:57:12
Ten wiersz przeczytano 422 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
Podzielam twoje odczucia, wiem jak to jest.
Pozdrawiam.
To smutne gdy ktoś jest traktowany tak przedmiotowo...
Ciekawe i trudne przemyślenia z głębi zranionej i
obolałej chyba duszy...
Pozdrawiam ciepło :)
Witaj
Smutne są teksty Twoich wierszy Damianie, Sądzę, że
wpływają na to osobiste przeżycia.
Pozdrawiam serdecznie
W takich przypadkach człowiek najbardziej potrzebuje
pomocnej dłoni, a dostrzega wokół siebie plecy...
pozdrawiam serdecznie:)
Kochamy tylko to, co czyste i piękne.
Pozdrawiam:)
szczera rozmowa ze sobą samym może być
uzdrawiająca.
Smutne to.
Pozdrawiam :)
Pozwolę sobie za ...weną...
Miłego dnia:)
Ważne znaleźć drogę dla siebie i poznać siebie. Ślę
moc serdeczności:)
Rozmowa z własnym cieniem może pozwoli odnaleźć sens
życia i wejść na drogę prostą i jasną wskazaną przez
Boga w Dekalogu.
Pozdrawiam :)