Światło

Płynie do mnie światło uspokojenia
w którym tyle kropel, włosów i wspomnień
Centrum rzeźby, arras spojrzenia
Okryty jasnym suknem ciemnochwiejny człowiek

Już teraz nie musisz tryskać nienawiścią
ani dumać nad grobem skowronka
To światło wyjaśnia wszystko
gdyż boskim płynem nasiąka

Tak wiele w nim klarowności
Góry pokryte śniegiem ekspiacji
Bóg odkarza rany doczesności
oznajmuje cuda trwającej sytuacji

autor

Uranos

Napisany: 2006-05-02 Dodano: 2006-05-02 11:03:01

Ten wiersz przeczytano 402 razy

Oddanych głosów: 28

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie