Skrawek nieba.

Przyjaciolce-Brygidzie.

Spotkalysmy sie po czasie,
ktory zdal sie byc wiecznoscia,
zatesknilam za rozmowa
i wzajemna w nas szczeroscia.

Tak jak dawniej usiadlysmy
i w nas samych zwierzen tyle,
tyle slicznych przekomarzan,
znow radosci w nas motyle.

Potrzebuje cie -ty tez,
kawe wypic, poplotkowac
o tych wszystkich babskich bolach
znow je moc uporzadkowac.

Juz mi dobrze,moze lepiej,
tak niewiele nam potrzeba,
lezka w oku,wzruszen kilka
i juz mamy skrawek nieba.

autor

Maeuslein

Napisany: 2006-05-04 Dodano: 2006-05-05 04:38:25

Ten wiersz przeczytano 445 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie