Skryta za horyzontem

Skryta gdzieś za horyzontem
Niespokojna jak morza brzeg
Wieczna tęsknota za marzeń lądem
I moja wolność zbita jak pies

Wiem nie zawsze moja droga była prosta
Szukałem tropu jak dziki zwiesz
Pełna szpryca i smutny Twój uśmiech
Ucieczka w nicość i długa noc

Jeszcze niedawno nie było za późno
I moja wolność zbita jak pies
Zimny wiatr rozwiewał me włosy
Gdzieś z daleka wołałaś mnie

Więc proszę Cię Boże nie pozwól na śmierć
Nie teraz gdy przecież wiem
Prowadź mnie odejmij ból
Choć przez chwile ze mną bądź

autor

crom

Dodano: 2005-11-23 14:04:52

Ten wiersz przeczytano 532 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie