Skrzydła

W pamięci swej wracam
znów do dnia, gdy
na ziemię zstąpiły anioły,
by zabrać Ciebie do nieba.

Me serce rozrywa ból,
że nie umiałam Ci wtedy pomóc,
że nie mogłam być skrzydłami,
które pokierowałyby Twoim popsutym lotem.

Dziś nie potrafię już nawet płakać,
morza moich łez które wylałam
po Twoim odejściu znikneły...
... bo otarłeś je swoimi skrzydlami...

... dla Ciebie Tato...

autor

Megii21

Napisany: 2005-10-27 Dodano: 2005-10-27 19:15:33

Ten wiersz przeczytano 405 razy

Oddanych głosów: 15

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie