***Skrzydła Ikara
Nucę hymn wielu zatraconych dziełu
jak Iliadę Homera co duszę rozdziera
tętno upływu czasu a głos bez hałasu
rozdaje morały dla niebiańskiej chwały
Stukam palcami po szkle zarysowanym
całe w błękicie namiętnie otoczone
życiem
morski alfabet spływa jak wodospad
Niagara
spragnione jak nieba liche skrzydła Ikara
Karolina Szyszka
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.