Skute lodem...
Tyle potoków łez nieprzebranych ,
tyle nocy udręczonych smutkiem,
tyle myśli zawiedzionych ,
tyle pragnień pochowanych w czarnej mogile
zapomnienia,
skute lodem moje serce,głuche dziś na
odgłos Twych kroków w oddali...
Tyle potoków łez nieprzebranych ,
tyle nocy udręczonych smutkiem,
tyle myśli zawiedzionych ,
tyle pragnień pochowanych w czarnej mogile
zapomnienia,
skute lodem moje serce,głuche dziś na
odgłos Twych kroków w oddali...
Komentarze (2)
no i się nie dziwię, że serce skute lodem, po takich
przeżyciach potrzeba dużo cieplo by wszystko wrociło
do normy.
Mroźny ten wiersz. Mroźny, ale ciekawy :)