Słabośc

Ja jestem najcichszym łoskotem kamieni
których mimika przedstawia zrezygnowanie
co piekącą skórą porażki się rumieni
i nadal trwa mego losu kształtowanie

Ja jestem najcichszym strzałem z karabinu
do którego chcesz przystawić oko
i odwrócić klepsydre by sypał się piach zbuntowanych herubinów
I nie wiem czy mozna nie podporządkowac się wyrokom ?

Nie jestem w stanie pojąc wątłego przeznaczenia
będącym razem ze mna zwykłym smiertelnikiem
I czego trzeba do szczęścia - czy rozgrzeszenia
skoro się jest zwykłym grzesznikiem ?

Czy trzeba przystawić palec do ust by zamilknąć ?
-zatracić przepasaną kolczastym drutem mowę
którą swego czasu człowiek wykradł głodnym wilkom
a teraz pokornie opuszcza głowę.

autor

TRUEposh

Napisany: 2004-11-10 Dodano: 2004-11-10 17:21:46

Ten wiersz przeczytano 430 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie