Ślimak
Arkadiusz Łakomiak
Ślimakowi ciężko w świecie,
bowiem dźwiga dom na grzbiecie;
a w nim mnóstwo książek mieści,
że sam ledwo się pomieści.
Gdy w pobliżu człowiek tupie,
szybko chowa się w skorupie.
Zerka potem po kryjomu,
czy mu nikt nie zniszczył domu.
Wieczorami, w swym fotelu,
siada tylko w jednym celu.
W mrugającym świetle świeczki,
lubi czyta swe książeczki.
Niech więc każdy mu wybaczy,
że w czytaniu się ślimaczy.
Pospolity, brzuchonogi
mięczak z niego, choć ma rogi.
Komentarze (52)
Arku z przyjemnością czytam twoje bajki i rymowanki -
szacun
pozdrawiam
Witam Pana Misia:)
superrr wesoła bajeczka,,
buzia sama sie uśmiecha,,,,,DZIĘKUJĘ,,,,
Pozdrawiam,,,Śmieszka,,,
Coś mi się wydaje Misiu,że piłeś do tych,którzy w
ogóle książek nie czytają.Pozdrawiam serdecznie.
Wesoła bajka, pozdrawiam:)
Świetny wiersz,jak zawsze
również o ślimaczku.
Pozdrawiam serdecznie:)
Uwielbiam Twoje bajeczki Arku!
wielki szacunek dla Ciebie:)
Pozdrawiam cieplutko:)
świetna bajka w Twoim Arku stylu nie do
podrobienia...super:) miłego dnia
Pozdrawiam serdecznie wierszem tym zachwycona ,Jeśli
możesz zajrzyj na moją bajkę zrobiłam lifting
Czytanie wychodzi mu tak mozolnie jak poruszanie, no
coz, tak to juz bywa ze slimakami ;)
Swietny!
jak to dobrze być ślimakiem,
chociaż każdy chatę ma, a co z nami, biedakami...
chyba że bank pożyczkę da?
Pozdrawiam serdecznie
Twoje bajeczki są tak urocze że oczy same się śmieją .
Ja się nigdy nie ślimaczę
gdy tutaj Twój wierszyk zobaczę:))
Miłego dnia b:)))))
Widziałem te 2"co" koło siebie, a jak napisałem? Oj
głowa mnie boli, wybaczcie. :) Dziękuję
uroczy wierszyk i jego bohater:)
te dwa /co/ obok siebie źle brzmią, wydawało mi się,
że było inaczej, lepiej;) może - i bez przerwy zmienia
boczek? pozdrawiam
Świetnie Wenuszko, tak jest jeszcze płynniej. Dziękuję
:)