Ślimak filozof

Ślimak filozof - szukał sensu życia,
po ślimaczemu, w cichości i cieniu,
snuł bezszelestnie - teorie z ukrycia
- chciał żyć bezpiecznie - najlepiej samemu.

W rozślimaczaniu znajdował zajęcie,
wilgotniał co dzień i przesiąkał smutkiem,
aż wspomniał słowa - matuli – ożeń się,
jakie to trudne – gdy się jest odludkiem...

W końcu wyściubił swój łebek z mokradeł,
nie było łatwo, odważył się jednak,
raz, a potem znów i było ciekawiej,
zwłaszcza, że pannę ładną sobie zjednał.

I tak opowieść chcę szybko zakończyć,
bo czy coś wyszło - nie mam pojęcia,
ludziom ksiądz mówi „co Bóg raczył złączyć”,
tu zaś ślimaków – mam od zatrzęsienia!

autor

marcepani

Napisany: 2017-03-23 Dodano: 2017-03-23 16:59:46

Ten wiersz przeczytano 926 razy

Oddanych głosów: 31

Rodzaj Bajka Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie