Słodkie uzależnienie

Złotego pyłu smakiem
zroszone spierzchłe usta,
kawałek nieba tak bliski,
błękitna tęcza kolorów.

Obłoki za horyzontem ściśnięte,
w słońca blasku topnieję jak śnieg wczesną wiosną.
Promieniami dotykasz mego serca,
rozjaśniasz je, leczysz.

Lekką rosą koisz me pragnienie,
słodki nektar Twojej duszy sącze,
nasze dłonie w modlitwie miłości zlożone,
nasze kolana ugięte w pokorze...
....przed pięknem jej cudu.

Gorzką codzienność tylko miłość jest w stanie osłodzić:)

autor

loken

Dodano: 2007-03-18 00:38:33

Ten wiersz przeczytano 521 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie