Słodkogorzko

A wtedy-Deska w dnie Rozumu
Trzasnęła-zaczęłam spadać-
Tłukąc się o krawędzie Światów
Aż je przestałam poznawać-

Emily Dickinson, 280




Świat tonie w różnych odcieniach szarości
nic nie jest tylko czarne lub białe
jak na starych fotografiach
tchnie melancholią

Dziwna tęsknota tłucze sie po ścianach
moim jękiem zwielokrotniona
przyciemniona lub rozjasniona uczuciami
kładzie się chwiejnym cieniem na łózku

Coś się załamało i teraz pęka
z trzaskiem uwalnia się dusza
wylewając się srebrną kroplą
przez nieszczelne serce

Potrzeba kogoś kto by gdzieś czekał
ból samotnego człowieka w dziwnym świecie
czas wymuszonego usmiechu
bardzo się dłuży

Skąd więc ten spokój
że los sam poprowadzi

autor

Siladhiel

Dodano: 2005-04-20 14:02:25

Ten wiersz przeczytano 685 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie