SŁODYCZ ŚWIATŁOCIENIA

Nie bój się cieni. One świadczą o tym, że gdzieś znajduje się światło. Oscar Wilde

tego lata obrodziły
na dłoni w słońcu popatrz jak czerwienią się
nabrzmiewają kolory zagęszczone kreską
zachęcają rozkładaniem świateł i zaciemnień
w przytuleniu bliskim oddzielnie nie istnieją
jak usta które nie rozchylą się
gdy zabraknie cienia

albo świeża wykrochmalona pościel
pragnie płynąć z nami niesforną zmarszczką
kolacja we dwoje świece oświetlają
na stole dłonie splecione
w rozwidleniach palców drży smuga
wentyluje stany świadomości
to oddychanie w odległości skóry
muzyka wznosi linie papilarne w dotyku
jego ekspresję tworzą fale przenoszące wzruszenia

do jedności biegną po schodach barwy zmieniane refleksem
i całują czerń do całości kształtu
perfekcję światłocienia pulsującego życia
czarodziejska kula wisi
aura promienista czułość

w soku dojrzałych malin




UŁ

napisany Łódź,09.07.2009 ula2ula

autor

ula2ula

Dodano: 2009-07-09 02:00:25

Ten wiersz przeczytano 871 razy

Oddanych głosów: 28

Rodzaj Biały Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie