Słoneczna feta

Ranek wysrebrzył drzew korony.
Niwę roziskrzył gamą luster
i finezyjnym dłutem złotym
wyrył ornament, zbladł i uciekł.

Wśliznął się w zimny kryształ kałuż,
i rozmigotał sieć ogrodzeń.
Spłynął poświatą ciepło-barwną
na głowę sosny, szronem płowej.

Głasnął policzki chłodnych okien,
wsunął w pościele sypialniane.
Dzień dobry. Znowu jestem. Mogę
pocelebrować dzień, gdy wstanę.

autor

magda*

Napisany: 2016-12-16 Dodano: 2016-12-16 11:14:53

Ten wiersz przeczytano 1116 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie