Słowa
Przez betonową ścianę się kochamy,
w zamkniętych pokojach się tulimy
do cieni słów, które pozwalają żyć.
Mur nas ogarnia - to samotność,
która nas zmusza do błagania o
jeden wiersz, który daje nam nadzieje.
Na odległość sie całujemy,
w odosobnionych klatkach,
biegniemy do słów,
które mamją, zapominamy.
Na chwile istniejemy tylko my,
świat za ścianą nic nas nie obchodzi.
Tylko ten czas, ten czas nas zwodzi.
Ty mi opowiadasz, ja ci opowiadam,
szukamy się po omacku, wyobrażając
sobie nasze twarze i czujemy do
reszty naszego życia odrazę.
Ja myśle że to jest miłość,
ale ta miłość nie ma szans,
nigdy nie odważymy się na następny krok,
nigdy nie opuścimy tych ścian.
One pozwalają tak pięknie kochać
bez zobowiązania,
zdobywac i pozostwaiac
bez opamiętania.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.