* * */słowa
/pustka/
słowa jak wiatr
potrafią głęboko zranić
pomimo pozornej słabości
w pustynnym piekle
kruszą zęby
żłobią twarz
a pamięć
o świętych i przodkach
obracają w piach
i proch
autor
mroźny
Dodano: 2012-08-01 11:58:57
Ten wiersz przeczytano 533 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
Zajedwabisty tekst :)
mroźny nie odpuszcza...;)
(Pomimo złożonych sobie obietnic, że odcinam się od
poezji i podobnych sobie "zboczeńców" :D
moja wilcza natura tak czy inaczej pociągnęła mnie
do lasu...)
Niechaj wiatr zawieje. Ziemia się odnowi. Człowiek
niech zatęskni. By nie ustał wiatr. - L. Jazgar, Łąka
i wiatr
Co ci przynosi wiatr na długich czarnych palcach
goniąc, przez syk i trzask,przez ciemność prawd
wygasłą? Co darowuje wiatr lecący poprzez czas
na krótkotrwałą własność twoim śmiertelnym palcom? J.
Pollakówna, Wiatr
Wiersz wzbudza do refleksji. Cieplutko pozdrawiam
Słowa czasem mają ogromną moc, lecz niewłaściwie
używane potrafią zranić mocniej, niż jakikolwiek czyn.
Pozdrawiam serdecznie:)
Do użytkownika spoks: może mas rację, chociaż w swojej
pamięci mam porywy, które potrafią niszczyć przyrodę,
łamać charaktery, odbierać nadzieję. Wiatr to żywioł.
Lodowaty przenika głęboko, gorący odbiera oddech.
Potrafi kruszyć skały, zacierać ślady historii,
pamięć. Ale może to tylko te powiewy wiejące w mojej
pustej łepetynie :) - patrz: cykl "pustka".
Pozdrawiam
To wiatr potrafi gęboko ranić? Ciekawostka...
Bardzo wymowna miniatura i niestety prawdziwa.
Pozdrawiam.
słowa mogą nam zabrac wszystko, jesli im na to
pozwolimy; dobra miniatura
Czasem rzeczywiście słowa rzucone lekko nam ciążą bez
końca... Pozdrawiam cieplutko:)