Słowa ludu o śmierci

Samotnością opętani przez los.
Śmierć za nami, szepcze zimny głos...

Nie umieramy w śnie drogim,
Budzimy się i znów jesteśmy ludem ubogim.
I znów zobaczymy piękne życie wuja...
Co słyszę?
Bogacza dziecko ze smutkiem się kołysze...

Matka nasza... całe życie biedna... umiera.
Dziad ojca bogaty, 100 lat ma, nic mu nie uwiera.

Tak my stoimy w miejscu, życie przewijamy w obliczu śmierci.
Już nas Diabeł nawołuje i nęci.

Tak szept anioła zaszedł ciemnością,
zamknął świat, zastąpił nicością.

autor

Natalia Kieda

Napisany: 2013-06-05 Dodano: 2015-03-03 23:01:56

Ten wiersz przeczytano 318 razy

Oddanych głosów: 2

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie