SŁOWIANIE

My potomkowie
Słowiańskich ziem
cichością serc
zjednoczmy się
w duchu i prawdzie
braterską miłością
braci i sióstr
zgodnie z naturą
w promieniach słońca
z mocą kojącego wiatru
mężnie zwyciężymy...

Nad ojczystym brzegiem
szumiących wód
pośród śpiewających drzew
pod sklepieniem nieba
z milionami gwiazd
siądźmy wszyscy
przy ognisku wspólnoty
wśród leśnego kwiecia
z chwalebną pieśnią
oczyśćmy nasze wnętrza
z zarazy światowej...

Wtem o świtaniu
jaśniejąca jutrzenka
ogniem gromu
w chwale i wolności
wyznacza granice nowe...

Napisany dnia, piątek 07.04.2017 rok,
godzina 23:47

autor

Warszawianka

Napisany: 2017-04-13 Dodano: 2017-04-13 10:05:12

Ten wiersz przeczytano 1029 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Wolny Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie