słowo

Cóż mam rzec, skoro swoje pomyśli.
Rzekłaś słowo, słowo się rzekło, oto jest Słowo.
I cóż. I cóż, że ze Szwecji
wracałem skoro
słowa na wiatr padały. Tępe pa dały.
I co ?? la la la??
czemu padły wtedy twe Słowa.

Wierzę w Rzeczy.
może to wiara zło rzeczy, a może słowa,
twe.
Cofnij. Cofniesz?? Cofnij.

"NIECH" NIE para frazowany akcent "WRACAJĄ DO SŁOWA".
To ci afront.
"Niech wracają do słowa" tylko! Bez poza, poza bez, bez pozy Kaczmarski J., niejaki.
Niech żyją umarlaki!
Prócz jp2, b16 i całej ich litani.
Przeze mnie niechciani. We śnie cię rozjaśnię,
chyba, że nie liczy się ta mowa licha i prędzej zaśniesz.

autor

Wizimir Zawiecha

Napisany: 2007-04-06 Dodano: 2007-04-11 00:09:41

Ten wiersz przeczytano 570 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie