Ślub

Nastał ten dzień
Dzień Twojego ślubu
Ja – w autobusie, podróż donikąd.
Samotna w swym bólu, wśród ludzi radosna.
Ty – pozostałeś. Ślubujesz miłość, wierność.......
Ja – siedzę skulona, moje serce to miazga.
Wyruszam po raz pierwszy w wielki świat.
Wyruszam w głąb siebie.
Widzę Ciebie i Ją. Obietnica miłości, obrączki...Twoje szczęście
Zamykam oczy i widzę obrazy
Myśli huczą....wyruszam do Rzymu – tak ukochałam to miasto.
Ale nie widzę Rzymu, nie widzę słońca, nie czuję wakacji
Czuję Ciebie i Ją
Słyszę przysięgę małżeńską.
Widzę Twoich rodziców. Niegdyś moich rodziców.
Podróż trwa. Patrzę przez okno.
Kolejne obrazy. Przyjęcie weselne, pierwszy taniec...Ona i Ty
Uciekłam w ten dzień.....tysiące kilometrów stąd.
Ten piękny dla Ciebie dzień był moim koszmarem.
Moim dramatem
Moim cierpieniem
I moim końcem.
Umarłam wtedy.......
By odrodzić się na nowo

dla Pawła

autor

Aniczek

Napisany: 2003-09-06 Dodano: 2005-06-28 18:41:43

Ten wiersz przeczytano 514 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie