smak soli
gorycz w ustach
łzy na twarzy
zatopiony świat
spopieliło się niebo
tak mi smutno
w dal gdzieś iść
nie oglądać się za siebie
brak czułości
ciepła dotyku uśmiechu
rankiem na powitanie
zasolone ślady
wytężam wzrok
i tak mija
kolejny rok
tak mi tęskno
oddalamy się od siebie
porozumienie przez spojrzenie
już nie istnieje
tak mi żal
minęło
coś co piękne
życiem miało być
los rozmyślnie
zaczął
sobie drwić
autor
Sabina Gancarz
Dodano: 2015-02-16 12:06:35
Ten wiersz przeczytano 984 razy
Oddanych głosów: 26
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (33)
Smutny klimat o smaku łez, te na szczęście wysychają.
Najgorzej, gdy ich już nie ma i płacze tylko dusza. To
znak, że czas na zmiany...
Pozdrawiam ciepło :)
niestety,już nie ma porozumienia...
Dziękuję pięknie za odwiedziny
Smutne,gdy nie możemy się porozumieć z najbliższą nam
osobą.
Pozdrawiam ciepło Sabinko:)
Sabinko słoneczko co tak dzisiaj smutno ????????
Juro bedzie lepiej :)
Przytulam Sabuniu :)
Dziękuję za pomoc i sokole oko Jesteś kochana :)
Peelko, twój smutek i mnie się udzielił. Sabinko,
pozdrawiam serdecznie.
Smutny, ale smutek pisze wiersze:))
widzisz: byłem usunięty i jest oki...piękny wiersz:)))
???
smutny, ale już wyszło słoneczko:) miłego dzionka
Sabinko ..uśmiechnij się ..dobrej nocy i kolorowych
snów.
Dziękuję za odwiedziny
dobranoc :))
smak soli i smutku jakże bliskie sobie siostry
pozdrawiam
Bardzo smutny a samotność przytłacza...pozdrawiam.
gdy te smutki
tak wmawiamy
to radości
szans nie damy...
pozdrawiam pięknie:)