Śmierć

Idzie i dobrze o tym wiem.
Bojąc się ją zobaczyć odwracam wzrok
Czuje jej oddech na karku, odrzucam myśl o niej
Nie może zabrać mi osoby, która kocham
Staram się walczyć z wyobrażeniem o niej
Odrzucam myśli, zaszywam się we własnym świecie
Czy jak zakryje kochaną płachtą wyobraźni śmierć ją ominie?
Czy odejdzie dalej, zbierając żniwo gdzie indziej?
Boje się o jutro, boje się o dziś, boje się o życie.
Po prostu, bo kocham z całych sił wciąż mocniej.
Z przerażeniem patrząc w przód. Nie chce, proszę śmierć odejdź!

autor

Onyks

Dodano: 2011-12-13 13:10:22

Ten wiersz przeczytano 715 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie