śmierć

To miłość po ostatnie tchnienie.Piękny wiersz
martamarta!+++

Spotkamy ta "dame", pewnego dnia, moze jutro, a moze
jeszcze dzisiaj, ktoz to wie? Dobre sa Twoje wiersze,
lubie je czytac. Pozdrawiam cieplo:)

tyleż wierszy Twoich już czytałem...
i wiele smutku widziałem... w oczach twych..
uśmiechnij się choć raz... (co do wiersza... czy mam
sie powtarzać ? bej za cienki dla ciebie)
śmierć, siostra snu... jest tak blisko, tak daleko...
w dalekiej toni dalekie ścieżki nieznane w świecie
pozostać tęsknić i kochać kobietę piękną z kosą.. bez
granic....
kiedyś napisałem wiersz o śmierci... dla ciebie
poszedłbym w drogę nieznaną..

Pozdrawiam

Wcześniej czy później trzeba się z nią spotkać
więc Twoja wersja jest dla mnie wymarzona.

Ładnie ją namalowałaś - podoba mi się, chociaż moja
jest nieco inna.Pozdrawiam :)

"waniliowy żagiel na horyzoncie
z pokładem pełnym gwiazd"
Marto, jeszcze nigdy, przenigdy nie czytałam tak
pięknego wiersza o śmierci... i tak smutnego

W takiej śmierci można się zgubić - bo najlepsza
śmierć jest śmiercią z miłości.
Bardzo piękna Twoja poezja.

Witaj...śmierć i miłość ,jakże wiele lączy,twoja
poezja przywołuje nas do zadumy ,,pozdrawiam miłego
popołudnia

milośc i śmierc jak wiele maja wspólnego i jakże
wyraziste - jestes niesamowita

U nas czerń, ale w innych kulturach właśnie biel jest
kolorem żałoby: niezależnie od tego zastosowałaś
właściwy (kulturowo) schemat konstrykcji opartej na
kontraście, pseudosprzeczności. Smierć to jasnowłosa
pani; ale też i pan, nieodłączny towarzysz życia.
"Wciąż nie chcę wiedzieć, kim jest ona; ta noc co
zaczyna się już świtem". Tyle - głos - pod twoim
wierszem; ale moja dziś tu obecność jest próbą
zwrócenia uwagi na bolączkę beja największą, jaką jest
nie TWA, lecz to, że nawet najlepsze wiersze po
krótkim czasie gina pod zwałem lepszych i gorszych;
wciąż nowych... Nie idzie mi tylko o moje (choc też)
Ale było wiele wspaniałych wierswzy - i łatwiej do
węgla sie dokopać niż do tych dobrych sprszed lat czy
miesiecy...

Waniliowy żagiel na horyzoncie pełnym gwiazd...
Kiedy odpływa,pozostawia smutek i tęsknotę.

Pozdrawiam serdecznie

i git! tak trzymaj ) ale wątpię czy Ci się będzie
dalej chciało...:(

Dlatego lekko się opieprzam-)

rysuj... nie dokańczaj, bo wtedy to mogę już nie być
ja

...

Nadal rysuje Twój wizerunek japońskim tuszem. Kreska
powoli ogarnia zamysł wyobraźni. Mów dalej. Bo rysunek
ciągle jest niedokończony.