Śmierć

Nie ma już Ciebie
na tym świecie,
mówią,
ale ja w to nie wierzę.
Czemu tak trudno pogodzić się z czyjąś śmiercią?
Słowa tak łatwo nie wychodzą z ust,
myśli gromadzą się;
aż głowa pęka,
nie znajdują wolności.
Na Twoim grobie
kładę kwiaty,
odchodzę załamana,
gdyż tylko Ty mnie rozumiałeś,
pomóc mi zawsze chciałeś.
Co ja bez Ciebie zrobię,
bezsenne noce,
gorące dni,
proszę SKOŃCZ SIĘ ŻYCIE..........

autor

nadiya

Dodano: 2004-06-03 13:30:03

Ten wiersz przeczytano 474 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie