Śmietnicz

Marszczyła się na kładkę mętna ściekiem rzeka
-Nie wydaj drugiego brzegu stopie człowieka.
Kładka zadrżała ze strachu przed nachalną nogą
-Więc muszę się rozsypać ? Uwaga, nadchodzą!

W rytmie na raz wciąż przed siebie sunie
Rozkochany w skrzydlatych akrobatach duet,
Zatracając się w rześkie ryb zatańczenie
Roztrzaskuje kładczane postanowienie.

Na to dzięcioł pośpiesznie w park wypukuje
-W skrzydła, nogi, nóżki, skrzydełka, ogony!
Zdębiały drzewa- On chyba żartuje?
Brzęczy się widliszek- Kto nie najedzony?

W rytmie na raz wciąż przed siebie sunie,
Zgorszony rozrzutnym plastikowym gnojem,
Duet zakrzyczany na pająka stoika
Pod źdźbłem złożonego jak kałamarnica.

Rozeszły się echem zatroskania sowy,
Poodbijały o leniwe wieszcze
-Powiedzcie, choć nie rozumiem waszej mowy
Jak długo jescze?

autor

malanizmus

Napisany: 2007-06-22 Dodano: 2007-06-22 15:55:33

Ten wiersz przeczytano 675 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie