Smutek
Chowasz twarz za rękami,
nie chcesz jej ujawniać.
Ukrywasz Swoje smutki
lecz łzy i tak spłynął.
Każda Twoja kropla
spływa po policzku,
ginie złe przeżycie,
wspomnienie znika.
Zanim namoczy ziemie
pójdzie w zapomnienie.
24.02.08 P.H.
autor
pablodx
Dodano: 2008-02-25 09:20:48
Ten wiersz przeczytano 374 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Nie wiem czy każdy smutek pójdzie w zapomnienie, ale
czas na pewno goi rany. Wiersz mi sie podoba